Bazen gerçekten elimdeki şeylerin değerini bilmediğimi düşündüğüm oluyor.. Sanki beynim onları "boş" olarak görüyor ve beni "hiç bir şeyim yoook" duygusuyla başbaşa bırakıyor, karamsarlığa düşüyorum.
bu sabah da biraz öyle oldu ya da belki bugünlerde diyeyim.. olmayan şeye de gelecek olursak; belki istediğim birkaç aktivite, belki maddesel şeylerdi,şimdi düşününce bile hatırlayamadım :)
Sonra bir an durup düşününce - ki genelde durmadan düşünmek bana göre olmuyor,kafam çalışmıyor- elimdekilere baktım, utandım resmen..
sanırım özet; olmayana değil de olan'a bakmak/odaklanmak/şükretmek lazım..
Günün Olan'larından:
Vatan, Cumhuriyet ve Milliyet gazetelerinin kitap gibi kitap ekleri, oleeeeeeeey :)
Mutluluk; elindekine odaklanmak sanırım:
Kaynak: http://tinaapple.deviantar...
.jpg)