Günün Mutluluk Sebebi 16: Kartlar, Ağacım ve Yırtık Gömlek :)

Günün Mutluluk sebeplerini yazmaya başlayalı ne kadar olmuş bilmiyorum(bakmadım) ama 16. maddeye kadar geldiğime göre epey sebep birikmiş, ne mutlu bana :) Ve çok şükür diyeyim öncelikle. Arkadaşlarımla başlayayım çünkü daha önce bu kadar tatlı insanlarla arkadaşlık kurmamıştım. Beni en çok şaşırtan posta Filizden gelendi sanırım. İçinden o kadar çok şey çıktı ki, her birine ayrı mutlu oldum. Ama en çok Eylül'ün benim için yaptığı resme. Filiz ben sana "Fareler ve İnsanlar" kitabını okumadım demiştim ama yanılmışım, üniversitedeyken ödünç alıp okumuştum ama tamamen unutmuşum, seçimin çok iyi oldu. RD Amcanın kitaplarındaki Hemingway etkisiyle tanışmak istiyordum. Sanırım tüm kitaplarını "Yazar seçkisi" ile okuyacağım. Bu yazıda kronolojik sıra yapmadım ama yapsaydım ilk sırada...

Devamını oku »

Eskiden.../ Şimdi...

Eskiden derken ne kadar eskiyi kastediyorum, ben de tam bilmiyorum. Bazılarında 4 sene öncesi bazılarında 10 sene öncesi olabilir. - Eskiden kedilerden çok aşırı korkardım, şimdi ise korkmuyorum. Her gördüğüm kediyi hemen böğrüme de basmıyorum ama yanlarında çığlık atmadan hatta bazen kafasını okşayarak onlarla iletişim kurabiliyorum. - Eskiden posta kutuma fatura ve reklam afişlerinden başka bir şey gelmezdi, şimdi ise postcrossing kartlarım ve mektup arkadaşlarımdan şahane güzellikler geliyor. - Eskiden daha çok film izlerdim, tüm sinema dergilerini alıp okurdum, şimdi ise 6 ay içinde 1-2 film izleyebilmişsem "iyi" diyorum, sinema hak getire. (lafı gelmişken, üç yavrulu kıvırcık kuzenin sinema sözünü hatırlatayım :P ) - Eskiden hayata daha siyah bir gözlükle bakardım, şimdilerde...

Devamını oku »

Ayın Dilekleri: Aralık

Aralık ayını, sevdiğim insanların doğum günleri olması sebebiyle çok severim. "Ayın dilekleri"ni kasım ayında atlamışım, sanırım o ara hastaydık. Aralık ayı için aklımda güzel planlar var, inşallah yapabilirim. Geçtiğimiz ayları okuyunca kendimde ilerleme ve gelişme gördüm, mutlu oldum. - Kitaplar konusunda kendimi tamamen serbest bıraktım önceki gibi. Sadece 1 ay (Ekimdi galiba) okuyacaklarımı önceden seçme gibi bir gaflete kapıldım :) Baktım ki kendimi çok kasıyorum ve devamlı başka kitaplar okuyorum, ben de bıraktım bu işi. Dün okuduğum kitabı (hafta sonu) çok sevdiğimi bugün daha iyi anladım. Bir kitabı çok sevince onu zihnimde yaşamaya devam ediyorum ve ertesi gün yeni kitaba geçemiyorum, bir öncekine haksızlık gibi geliyor, sindirmeyi bekliyorum. (konu kitaplar olunca...

Devamını oku »

Hayal Peşinde :)

Çok heyecanlıyım, çok! "Hayal Peşinde" kitabını az önce bitirdim ve sıcağı sıcağına yorumumu yazmak istedim buraya. Züleyha ile birbirimizi ne kadar zamandır tanıyoruz bilmiyorum ama her şey instagramda benzer kitaplar paylaşıp, sohbet eder gibi yazışmamızla başladı. Çoğu kitabı benden önce zaten okumuş olduğundan, ona önerebileceğim kitap yok denecek kadar azdı aslında, öğretmen olması sebebiyle de çocuklarla iç içe okumalar yapabiliyordu. Yoo, Züleyha'yı bu sebeple hiç kıskanmadım. Tamam belki minicik Hani şöyle noktacık O da büyük oldu, 0.3 kalem ucunun bir yere yanlışlıkla değmesi gibi belki... İşte o kadarcık kıskandım onu :) Sevdiği işi yapıyor oluşu, işini severek/emek vererek ve çocuklarla yapıyor oluşu beni hep gülümsetti. Bahsettiğim 0.3 noktacık da oradan geliyor esasen. Züleyha'nın...

Devamını oku »

Uçan Sınıf

Uçan Sınıf'ı birkaç sene önce yine Çağla'dan ödünç alarak okumuştum. Düşüncelerimi unutabilirim, kitabın konusunu da unutabilirim ama hislerimi unutmam. Kitabı okurken de "ödünç alınmayacak bir kitapmış" dediğimi, okuduktan sonra da içimin kuş gibi olduğunu hatırlıyorum. Bir vesileyle "Uçan Sınıf"ı geçen hafta yeniden okumam gerektiğinde kütüphanedeki kitabımın üzerinde hiçbir yazı/çizi olmadığını görünce şaşırdım. Kitabın sonlarına doğru da Çağla'nın kitabını -doğal olarak- ona geri verdiğimi, bu kitabı da sahaftan aldığımı hatırladım. Bu hatırlamalardan sonra kitabı 2 seferde, Elifi ayağımda sallarken okudum. "Uçan Sınıf" kitabında her bölümden önce o bölümde nelerden bahsedildiğini yazmış Erich Kastner kısaca. Başka birkaç kitapta daha bu tarz bir açıklama görmüş fakat sevmemiştim. Bu...

Devamını oku »

Günün Mutluluk Sebebi 15: Sonbahar / Fotoğraf / Arkadaşlık

Geçtiğimiz günlerde fotoğraf makinemi oldukça komik bir tesadüfle bulduk. Kedili bir çantanın içinde kalmış ve çantayı tamamen unutmuşuz. Fotoğraf makinemi bulunca bize de Seğmenler Parkına gidip yerlerde sürünmek kaldı. Ben pek havadan fotoğraf çekemiyorum. İlla o yeni yıkanan kotum bir çamura bulanacak, temiz temiz çekemem fotoğrafı :) Doğada olmak, son bahar yapraklarına dokunmak bana nasıl iyi geldi anlatamam. Sanki şarjım bitmek üzereymiş de parkta fotoğraf çekerken şarjım dolmuş gibi. Uzun zamandır makineyi elime almayınca birçok şeyi unuttuğumu fark ettim. Ama ısrar ettim ve çekimlerimi "manuel" ayarda yaptım. Hareketli bir cisim (Elif gibi) çekmediğimden ISO'yu sabitledim: 125'e. (aklımda kalan doğru buydu, hava açıktı çünkü) Diyaframı da güneşli yerlerde 14-16 gibi, karanlık...

Devamını oku »