Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu




1 Aralık 2016 Perşembe

Film / Kaptan Fantastik

Uzun zamandır hiç bu kadar kararlı olmamıştım film izlemek için.
"Ama"ları bir kenara koyup kendime yiyecek içecek bir şeyler hazırlayıp son dönem arkadaşların tavsiyesi "Kaptan Fantastik"i izledim dün gece.
Kısa da olsa yazayım aklımda kalanları.
Beklentim yüksek olduğu için film beni inanılmaz derecede etkilemedi hatta benim için "izlenebilir" kategorisinde kaldı sadece diyebilirim.
Konu iyi seçilmiş ancak kurguda kararsız kalınmış ve "nasıl versek biz bunu" krizleri ile baş edilememiş gibi gördüm.
Bunu örtbas edebilmek için de ani çıkışlarla "bunu da anlatmadan geçmeyelim" denmiş ve bu hava benim için oldukça yüzeysel kaldı.
Beklentim, evde eğitim gören çocuklar ve sistem hakkında bilgi sahibi olabilmekti.
Fragmanını izlememiş sadece filmin konusunu okumuştum.
Başroldeki Baba'yı normalde severim ancak bu rolde pek ısınamadım. (asıl amaç da buysa başarılı olmuş denebilir)
Evde eğitim verebilmek için farklı bir yol çizmiş Baba ve Anne, ıssız bir ormana yerleşmişler ve çocukları hem fiziksel hem de bilişsel anlamda pek güzel eğitmişler.
Bir sebeple insan içine çıktıklarında ise ne yapacaklarını bilemez halleri oldukça normal.
Annesi intihar ettiğinde babaya sinirlenen çocuğun tepkileri konuyu her iki bakış açısından görebilmemizi sağlarken "diğer taraf" yani çocukların kuzenlerinin "ekran bağımlısı" halleriyle verilmek istenen mesajlar fazla göz çıkarıcı olduğundan beni rahatsız etti.
Mesaj kaygılarının olduğunu ve bunu "haydi 2 saatimiz var, hepsini verelim" halini koklamak hoşuma gitmedi.
Bunun yanı sıra babanın kızı ile Lolita'yı tartıştığı kısa bölüm ve en küçük çocuğa cinselliği anlattığı bölümler evet oldukça gerçekçiydi.
İnsan Hakları Beyannamesi hakkında kendi fikrini belirten 8 yaşındaki tatlı çocuğun bıçaklarla ve kemiklerle dolu ağaç evini beyanname sahnesinden daha çok sevdim.


"Okulsuz Büyümek" kitabından sonra "evde eğitim"vb. konularda ben de daha çok okuma yapmak ve film izlemek istiyorum ancak bunun "mesaj kaygılı" olmamasını tercih edeceğim :)

Filmin sonunda bir "orta yol" beklerken aslında günümüz şartlarına neredeyse uyumlanmış bir son, filmin en başındaki geyiğin kalbini çıkarıp erkekliğe adım atan sahneyle pek uyuşmadı.
Dönüşümün de tutarlı ve anlamlı olanını seviyorum ben demek ki :)

Benim yorumum da böyle.
Filmi seven arkadaşların yorumlarını da dinlemeyi çok isterim elbette
Sırada ne var bilmiyorum, ben yine bu kadar kararlı olana kadar uzun zaman geçmez umarım :)

13 yorum:

  1. buna rağmen merak ediyorum ve akşama izlemek için temin ediyorum.
    izledikten sonra ben de yazarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence de izleyin ve yorum yazın, merakla bekliyorum :)

      Sil
  2. Merak ettiğim bir filmdi bu ama fırsat olmadı bir türlü izlemeye..

    YanıtlaSil
  3. İlginçmiş. Ama filmi hiç duymadım ben. Böyle bir şeyi yapabilmek için çok donanımlı ebeveyn olmak lazım diye düşünüyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum. Oldukça detaylı bir konu zaten. Buralara sığamayabilir :))

      Sil
  4. Aslında konu çok güzel de fazla mı didaktik olmuş. Çocuklarla izlemeyi düşündüm keyifli olabilir sanki :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki de bana öyle gelmiştir kim bilir :)
      Çocuklarla izlemek için de doğru bir seçim olacağını düşünüyorum aslında, üzerinde konuşmak için epey konu başlığı bulunabilir :)

      Sil
  5. Son günlerde bu film karşıma çıkıyor hep :))
    Bana beni izle mi demek istiyor ki :)))
    Neyse bir denk geldiğimde artık der konuyu bağlarım bende kendime...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İzledin mi Şebocum :)

      Sil
    2. İzledim :))) Hem de ağlama potansiyelimin yüksek olduğu bir güne denk getirerek ahahahaa :))
      Ben bu filmin eğlenceli olacağını, güleceğimi düşünmüştüm yahu... Pek bir koydu bana çocukların hali. Anaçlığım tuttu yani :))

      Geyik sahnesine kesinlikle katılıyorum san, uleyn dedim geçen sene ayıyı yemişlerdi bu sene geyiği. Çiğ et yemek mi Oscarın yolunu açar diye düşünmeden edemedim...

      Babanın bocalamasını güzel vermişler, adamın oyunculuğunu sevdim. İnatla bocalamış :)

      Ekran bağımlısı kuzenler yerine daha halim selim çocuklar koyabilirlerdi, uçtan yakalamak istemişler ama hakikaten bağırmış orası.

      Aşırı uçtan başlayarak normale dönüş, hayal edilene mi desem bilemedim.
      Hayatında hiç evde eğitim düşünmeyen insanlara yok göstermek yerine çok ütopikleştirmiş dedim ben...

      Öpüyorum seni ♥
      Ben gidiğ şimdi bir de bunları bloga yazayım ahahaaa

      Çok uzun yazdım farkındayım :) Tutamadım kendimi... İlk yorumumu sana yapmak istedim :)

      Sil
  6. Esracım, dün gece izledim. Aynı duyguları paylaşıyorum. Seni-beni çok etkilememesi normal canım çünkü bizler ''okulsuz eğitim' in bir olasılık bile olsa hasretini çeken insanlarız ama hayatı sınav başarısına odaklı, TEOG, ödev, akademik başarı uğruna ömrünü harcayan ebeveynler elbette şaıracak, sarsılacak. Aaaa, bak gördün mü yıllardır okula giden çocuk insan hakları beyannamesini bilmiyor, acaba?? diyecek belki ve çok etkilendim yazacak ama sen ve ben ı ıh.

    Biraz da sosyal medyada iyi reklam ürünü bu film.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sosyal medya etkisine katılıyorum Elif.
      Objektif bakmaya çalışıyorum filmlere, kitaplara hatta son dönem pek az şeyi beğenir oldum diye de kendime şaşırıyorum :)

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...