Geçtiğimiz (geçmekte olduğumuz) seneye dair o kadar çok şey var ki aklımda.
Önce 1 çift çizgi karşıladı bizi(2013'te), ardından "tatlı bir melodinin adı: Elif" oldu :) "Hazır mıyım acaba" demiştim bir ara :)
* İş hayatında 5 yılımı doldurmuşum geçen sene, bu yazıyı yeniden okuyunca tuhaf hissettim. Neredeyse 1 yıldır işe gitmiyorum ve çok mutluyum :)
Elif partisi yapmıştık yahu :) Canım kardeşim sağolsun.
Elif geldi mi geliyor mu nerede kaldı derkeeeen... Doğdu çok şükür :)
Loğusalığı seven var mı bilmiyorum ama ben cidden hiç sevmedim. Neyse ki 2 ayın sonunda az da olsa toparlayıp "daha normal insan" kıvamına geldim. (bence tabii)
Kolik geldi-salladı-gitti(sayılabilir/denilebilir/son hale şükredilebilir)
Canım kardeşim evlendi ve teee uzaklara gitti. Memlekete gitti aslında ama neticede uzaktayız. Ve Ayça'sını bekliyor :) Yani tabii biz de bekliyoruz. Hatta bence en çok Elif bekliyor. Ayça ile ilgili çok hain planlar içinde olduğundan şüpheleniyorum. Adanadayken Ayça isimli bebeğin kafasını bolca ısırmasından bunu anlamıştım :)
Annelik sohbetlerine başladık, hatta ilkini canım arkadaşım Elifle yaptık :) Şimdi tam sayıyı çıkartamadım ama 15'i geçtik sanırım, yenileri de yolda... Bu sohbetler bana çok şey kattı, tecrübeli annelerden yepyeni şeyler öğrendim. Belki hepsiyle başka zamanda olsa bu kadar güzel sohbet edemezdik yani denk gelmeyebilirdi, o açıdan çok sevdim bu sohbetleri, teşekkürler kızlar :)
Bu sene çok üzücü olaylar da yaşandı memlekette ama onları burada yazmayacağım, sadece yeri gelmişken vefat edenler için Allahtan rahmet dileyeyim...
Bizim ev açısından en üzücü olaysa Lokum'un gitmesi oldu. Hala inanamıyorum gittiğine. Konserve ton balığı açarken hala nerede olursa olsun koşarak yanımda bitivereceğini hayal ediyorum. Sanırım onu hala çok çok çok özlüyorum. İyi bir yerde olduğunu bilmek tabii ki mutlu ediyor beni. Hatta buradan daha da rahat sanırım çünkü evde hapis değil, dışarı da çıkabiliyor.
2014 bizim için dolu dolu geçmiş. Elifle ilk tatilimize bile çıkmışız :)
Geçen sene bu zamanlar yaklaşık 28 hafta civarıydım sanki... Yani izne ayrılmaya gün sayıyordum :) Şimdiyse Elif maşallah 8 aylık oldu bile.
Zaman çabuk geçiyor.
Geçmişe değil de bugüne odaklanmak lazım sanırım.
Bir de blogun olmazsa olmazı yeni yıl dilekleri için yepyeni bir yazı hazırlayayım :)
Sahi sizin için nasıl geçti 2014?
2015'ten çok umutluyum her sene olduğu gibi... İnşallah bu sene 30. yaşımı kutlayacağım heyooooo, hiç de hüzünlü değil. Yaşlandım, yaş aldım gibi muhabbetlere girmeye gerek yok. Ne güzel sağlıkla yaşayıp gidiyoruz işte, daha ne olsun? (Tabii burada Ayça'nın partisindeyken Eda'nın arkadaşlarının beni küçük sanmasının hatta bebeğim olduğuna inananamamasının da payı büyük :)
Elif de inşallah 1 yaşını kutlayacak, peki cidden kutlayacak mı yani kutlamalar olacak mı, onu da sonra yazayım :)
Geçen seneki dileklerimi de (kendime) hatırlatıp size güzel bir müzik açayım :)
Devamını oku »
Önce 1 çift çizgi karşıladı bizi(2013'te), ardından "tatlı bir melodinin adı: Elif" oldu :) "Hazır mıyım acaba" demiştim bir ara :)
* İş hayatında 5 yılımı doldurmuşum geçen sene, bu yazıyı yeniden okuyunca tuhaf hissettim. Neredeyse 1 yıldır işe gitmiyorum ve çok mutluyum :)
Elif partisi yapmıştık yahu :) Canım kardeşim sağolsun.
Elif geldi mi geliyor mu nerede kaldı derkeeeen... Doğdu çok şükür :)
Loğusalığı seven var mı bilmiyorum ama ben cidden hiç sevmedim. Neyse ki 2 ayın sonunda az da olsa toparlayıp "daha normal insan" kıvamına geldim. (bence tabii)
Kolik geldi-salladı-gitti(sayılabilir/denilebilir/son hale şükredilebilir)
Canım kardeşim evlendi ve teee uzaklara gitti. Memlekete gitti aslında ama neticede uzaktayız. Ve Ayça'sını bekliyor :) Yani tabii biz de bekliyoruz. Hatta bence en çok Elif bekliyor. Ayça ile ilgili çok hain planlar içinde olduğundan şüpheleniyorum. Adanadayken Ayça isimli bebeğin kafasını bolca ısırmasından bunu anlamıştım :)
Annelik sohbetlerine başladık, hatta ilkini canım arkadaşım Elifle yaptık :) Şimdi tam sayıyı çıkartamadım ama 15'i geçtik sanırım, yenileri de yolda... Bu sohbetler bana çok şey kattı, tecrübeli annelerden yepyeni şeyler öğrendim. Belki hepsiyle başka zamanda olsa bu kadar güzel sohbet edemezdik yani denk gelmeyebilirdi, o açıdan çok sevdim bu sohbetleri, teşekkürler kızlar :)
Bu sene çok üzücü olaylar da yaşandı memlekette ama onları burada yazmayacağım, sadece yeri gelmişken vefat edenler için Allahtan rahmet dileyeyim...
Bizim ev açısından en üzücü olaysa Lokum'un gitmesi oldu. Hala inanamıyorum gittiğine. Konserve ton balığı açarken hala nerede olursa olsun koşarak yanımda bitivereceğini hayal ediyorum. Sanırım onu hala çok çok çok özlüyorum. İyi bir yerde olduğunu bilmek tabii ki mutlu ediyor beni. Hatta buradan daha da rahat sanırım çünkü evde hapis değil, dışarı da çıkabiliyor.
2014 bizim için dolu dolu geçmiş. Elifle ilk tatilimize bile çıkmışız :)
Geçen sene bu zamanlar yaklaşık 28 hafta civarıydım sanki... Yani izne ayrılmaya gün sayıyordum :) Şimdiyse Elif maşallah 8 aylık oldu bile.
Zaman çabuk geçiyor.
Geçmişe değil de bugüne odaklanmak lazım sanırım.
Bir de blogun olmazsa olmazı yeni yıl dilekleri için yepyeni bir yazı hazırlayayım :)
Sahi sizin için nasıl geçti 2014?
2015'ten çok umutluyum her sene olduğu gibi... İnşallah bu sene 30. yaşımı kutlayacağım heyooooo, hiç de hüzünlü değil. Yaşlandım, yaş aldım gibi muhabbetlere girmeye gerek yok. Ne güzel sağlıkla yaşayıp gidiyoruz işte, daha ne olsun? (Tabii burada Ayça'nın partisindeyken Eda'nın arkadaşlarının beni küçük sanmasının hatta bebeğim olduğuna inananamamasının da payı büyük :)
Elif de inşallah 1 yaşını kutlayacak, peki cidden kutlayacak mı yani kutlamalar olacak mı, onu da sonra yazayım :)
Geçen seneki dileklerimi de (kendime) hatırlatıp size güzel bir müzik açayım :)
