Etrafında her zaman kitaplar oluyordu daha minikken. Şimdilerde de kitaplığına tırmanıyor :) üst katına da kendisinin erişebileceği yükseklikte iki katlı minik bir kitaplık aldık odasına, duvara da tabii ki monteledik. Şu ara en büyük zevki alt raftakileri bana vermek, üst raftakileri de tek tek aşağı indirmek ve bunu yaparken eğlenmek :) sonra da oturup birlikte kitapları karıştırıyoruz. Lakin Elif her zaman -doğal olarak- durduğu yerde durmuyor. "Aman ya anne şimdi de kitabın sırası mı" modundaysa genelde ısrar etmiyorum. Ama bazen benim kitap okuyasım oluyor. ben de "sen takıl, ben sesli okuyacağım bu kitabı" diyorum. Eğer yumuşak bir kıvamındaysa kucağıma oturtuyorum ve çok uzun olmayan, bol resimli bir hikayeyi baştan sona canlandırarak okuyorum. Bazen de kitabını alıp yanıma geliyor ve önüme koyup "ah" diyor. "Aç ve oku" demek bu :) Favori kitapları bile var. Onları da başka bir yazıda paylaşayım.
Arada düşünüyorum da acaba Elif kitaba olan ilgisinden çok benim yerde yuvarlanan, koşan, zıplayan halimle mi ilgileniyor? Anneme sorsanız benim müthiş bir tiyatro yeteneğim var. Bilmiyor ki bu yeteneğimi-varsa yani- Elif'in koliği sırasında kazandım. Arabada onu oyalamak için yaptığım animatörlüğün haddi hesabı yoktu ki :) Şimdilerde de durum pek farklı değil, Elif açık ve net ki arabada olmayı sevmiyor. Mama sandalyesinde boş oturmayı da sevmiyor. Oturduysa önüne hemen yemek gelecek, doyduysa hemen kalkacak, 2 dakikası bile kıymetli kızımın. Sandalyede oturup vaktini mi harcasın etrafta gezinip keşfe çıkmak varken. Bak şimdi :)) Dolayısıyla Ali Baba'nın Çiftliğindeki tümmm hayvanlara sevgilerimi gönderiyorum çünkü Elif sadece o şarkıyla dikkatini uzun tutabiliyor. Yakında "mö" derse şaşırmayacağız yani. Bir de ses vermeyen hayvanlar var; onları sevmiyorum. Örümcek mesela ya da salyangoz. Hani çiftlik ya tüm hayvanlar var tabii :)
Kısacası son 10 ayda içimdeki gizil gücü, "canlandırma" yeteneğimi keşfettim. Bu da kitaplara yansıdı. Şu an kendi okuduğum kitapları da efekt vermeden okuyamıyorum, o kötü oldu :))
Elif'i mutlaka kitabın içine katıyorum. "Banyo" yapılıyorsa kafasına şampuan sürüyorum gibi mıncırıyorum onu. Kucaklamamız gerektiğinde "canıım canıııım" diye birbirimize sarılıyoruz. Yani ben sarılıyorum, Elif de önceleri "ne yapıyorsun deli kadın" bakışı atıyordu, şimdilerde alıştı. geçenlerde sırtıma pışpış bile yaptı :)
Dışarıda yürüyüşe gittiğimizde de yanımda mutlaka bir kitap oluyor. 1-2 sayfa bile olsa bir şeyler okuyorum.
Kısacası Elif gün içerisinde oyun zamanı, uyku zamanı, yürüyüş zamanı diye düşünecek olursak ortalama 4-5 sefer kitapla haşır neşir oluyor. Bunların dışında keyfi iyi, oyuncaklarıyla kendisi oynuyorsa yüksek sesle kendi okuduğum kitabı okuyorum.
Tüm bunları tek ve yegane bir amaç için yapıyorum: kitap okuyabilmek (kendime)
Yani Elif bu kitap oku(n)ma kısmında yardımcı karakter de haberi yok.
Şuşu'yu okurken ""Bugün Şuşu'nun doğumgünüymüüüüüş" dediğimde hala "yaşasııın" nidasıyla kollarını kaldırıyor :)
Tüm çocuklara kitap okunmalı mı? Ne zaman ve ne tür kitaplar okunmalı? Bilmiyorum. Ben sadece içimden geldiği gibi davranıyorum.
Kızıma doğduğundan beri okudum. Aslında hikayeyi okumaktan çok beraber kitaplara baktık, resimlerde ne varsa anlattım, seslendirdim, bu şudur bu budur vs diye konuştuk. Çok iyi hatırlıyorum elifin olduğu bu ayda kalın bir ansiklopedimiz oldu. Az yazılı bol resimli, her sayfası belli bir konuya ait. O ansiklopediyi kaç defa inceledik bilinmez. Biz onu okurken bir süre nesneleri biz anlattık ama sonra oyun oynamaya başladık. Ben soruyordum o babasıyla arayıp buluyordu yarış şeklinde. Mesela resimde ağaç nerde kuzu nerde gibi. Parmağıyla bulup gösteriyordu. Özellikle öğretmediğimiz şeyleri dahi öğrendiğini farketmiştik. Uzun lafın kısası kitabı sadece sen okuma, ona sorarak onu da dahil et derim
YanıtlaSilHaklısın belki de, o açıdan düşünmemiştim hiç. Yani birlikte eğleniyoruz ama bir şeyler öğretmek? Değişik olabilir :)
SilAnne okumaktan keyif almıyorsa zor. BDK Fare Evi diye bir kitap tanıtmış bugün, o kadar alasım geldi ki, tamamen kendim için. Birçok kitabı okurken Emre kadar mutlu oluyorum, tabi ki onun favorisi olan Arkadaşım Makinist ve Postacı'da daha az mutlu oluyorum. Erkek çocuk farkı herhalde.
YanıtlaSilHahaha erkek çocuk farkı da mı oluyor :) BDK'ya zaten çok gıcığım, neredeyse her gün güzel güzel kitapları tanıtıyorlar ve bizi hiç düşünmüyrlar :)
SilBizim baykuş da pek sever kitapları... 4 aylıktı sanırım onu uyuturken kendi okuduğum kitapları okurdum hep, bigün kitabı başucunda bıraktım uyanınca okur mu acaba diye, bir baktım ki bizim ki uyanmış açmış benim kitabımı okuyor:) Birgün birlikte kitap okumak dileğiyle :))
YanıtlaSilEveeeet :) ne kadar güzel olur.. hatta bebelere de okuyalım tam olsun :)
Siltam da gununde okumusum bu yaziyi:) keske ben de sana soyle yap boyle yap diyebilseydim ama ne yapalim siz yapacaksiniz biz ornek alacaginiz. sayende bugun tanem e ilk kitabini okuduk..buyulendi resmen, buyulenmemek elde degil ki:) cok heycanliyim biliyor musun? sana kucak dolusu sevgiler opucukler, bol kitapli gunler diliyorum..az kaldi biz de bilicez yakinlarda cizimlerin hangi kitaba ait oldugunu;)
YanıtlaSilNe kadar sevindim bilemezsin.. çok sevgi dolu bir annesin ve kızın da bunu biliyor/hissediyor..kitaplarsa bambaşka bir dünyaya götürecek sizi, hazır olun :)
SilZaten kitaplara olan ilgileri bizim kitap okurken karsilarinda yaptigimiz maymunluklardan sonra olusuyor. Bu kadinlar bu seye bakarak bu kadar egleniyorlarsa vardir bir sey diye dusunup kitaba ilgi duyuyorlar.
YanıtlaSilDusunsene bi cocuklarin cep telefonuna olan ilgisi neden? Anne babasi surekli telefonla ilgileniyor ve guluyor ya da kiziyor demek ki telefon ilgi cekici birsey!
Bebekleri yonlendirmek cok kolay. O yuzden maymunluga tam gaz devam :)) Dusunen okuyan beyinler istiyorsak ben varim:)
Aynen..cep telefonlarını bir atamadık elimizden, bebeler ne yapsın değil mi?
Silmaymunluğu ben seviyorum sanırım, Elifle kendimde keşfettiğim şeylerden biri, çok da keyifli :)
ben kubilayla kendimi kaybediyorum :) maymunlukta tiyatroda sınır tanımam :) tuhaf sesler çıkarmaca kendini ordan oraya atmaca vs :)
YanıtlaSilkitap okurken de genelde atlıyoruz sıkılıyor fındık ama bazen de kuzulaşıyor dinliyor..yani moduna göre takılıyoruz..önemli olan hayatında hep kitap olsun diye çabalamak. boyuna göre bir yer yaptım burası senin dedim kitaplarını oraya koydum pek hoşuna gitti
Çocuklar kitaplara bence de ulaşabilmeli, canı istediğinde de sayfalarını karıştırabilmeli.sen de ne güzel yapmışsın :)
Silsenin kitap okumanı merak ettim bak şimdi, Elif kesin çok eğlenirdi..