Bu yazı azıcık hatıra içermektedir diye uyararak başlayayım önce.
İşin aslı hafızamı ne kadar zorlarsam zorlayayım hep aynı silik görüntülerden başka da bir şey gelmiyor aklıma.
Ben yine de yazayım, blogum 5 yıldır benim için hafıza deposu oldu zaten :)
Babam-Allah rahmet eylesin- daha önce söylemişimdir Adana sıcaklarında yüncülük yapan bir esnafmış ve hatta esnaftı.
Annemin esnaf olmaktan sinir olacağı kadar da çok borçlanmalar yaşamış ve belki bunlar neticesinde rahatsızlanmış biriydi. Benim hatırladığım kadarıyla yine de rahat ve mutluydu.
Özellikle benim ilkokul ve ortaokul zamanlarımda dükkanına gittiğimde dükkanında mutlaka misafiri olur ve onları o küçük dükkanda en iyi şekilde ağırlamaya çalışırdı. Ama neticede her yerde yünler merserizeler vb var ve 2 kişinin ancak oturabileceği...
