Herkesin bir "neverland"i olmalı bence ve yol önemli olmalı; oraya ulaşmaktan ziyade.
Benim için de Avustralya böyledir; sanırım hep de öyle kalacak.
Küçüktüm hatta ne kadar küçüktüm onu bile hatırlamıyorum, birinden "Avustralya" ile ilgili bir şeyler duymuştum..
"Uzak, taa dünyanın öbür ucunda.
Biz kışı yaşarken onlar yazı yaşıyorlar.
Aborjinler adında yerli halkı var.
Yüzerken köpekbalıkları yanına gelebilir..."
Bunlar zihnime nasıl yerleşmişse ne zaman uzaklara gitmek istesem Avustralya'ya gitmek istedim.
Hani nasıl olsa uzak, zaten gidemem diye mi düşündüm acaba..
Kaynak: burada
Bazen insan gerçekten -tam da bulunduğu yerden- arkasına bakmadan uzaklaşmak isteyebiliyor; işte böyle durumlar için de sığınacak bir limana -bence- şiddetle ihtiyaç var; yoksa o zor an'da...
