Bale / Amadeus

İzlediğimiz baleden bahsetmeden önce elbette ki yine anlatacaklarım var.
Şaşıran olmamıştır sanırım buna :)
İlkokulun 3 senesi okuduğum özel okulda yabancı (Rus galiba) bir bale hocası vardı ve ben ondan 3 yıl boyunca ders aldım, nasıl narinim yürürken ayaklarım yere basmıyor sanki kuğu gibi süzülüyorum.
Sonra ne oldu derseniz, annem okuldan ayrıldı ve ben kendimi 65 kişilik sınıf mevcudu olan bir devlet okulunda buldum. Ondan beri de hiç kuğu gibi yürüdüğüm görülmedi.
Ama baleye bir zaafım var hala, izlemekten çok keyif alırım.

Geçen seneki Yevgeni'den sonra Eda ben birkaç günlüğüne geleceğim deyince onun geldiği günlerdeki etkinliklere baktım. "Baleye gidelim mi?" dedim, "Ballı lokma tatlısı" dedi. (demedi tabii, bu tarz bir konuşmayı ancak ben yaparım, Eda sadece "Aa çok sevinirim" dedi :) Tüm bunlardan habersiz olan karabalığa da elbette bilet almadım, o bu duruma çok bozuldu tabii derken ona daha güzel bir yerden bilet bulmayalım mı? Neyse bale günü geldi çattı. Fuayede "boomerang" ile çeşitli denemeler yapıp bizi izleyenleri canlarından bezdirip "opera mı bale mi" "hangi gösterileri sevmiştik" konu başlığında şeyler konuşmaya başladık. İç sesimle düşündüm ama dış sesime çıkmadı sanırım, 4YKK opera sevmez kesinlikle ama bale sever, aa bak ona da söylese miydik ki? diye aklımdan geçti. Ve Eda ile oturduk yerimize. Derken tam önümün önüne gerçekten kıvırcık bir kadın geldi. "Yok artık" derken bir de baktım, bizim Tangül bu!

Tam bu gırgır şamatada ben hikayenin özetini yarım yamalak okudum ve bale başladı. Sahne, dekor, kostümler gayet güzeldi lakin ben konunun işlenişini pek anlayamadım. Ara verildiğinde "Bence çok işleyememişler." diye söze girdim ama kalan herkes "Yoo çok güzeldi" deyince "Demek ki ben anlamadım" dedim ama bu arada sıklıkla kafamın uykudan öne düştüğünü belirtmem gerek. Yani oyunun tamamına hakim değilim :)
Baleden çıkınca özeti okudum ve gerçekten "heee" dedim, "Mozart" sandığım kişi babasıymış yahu!
Ben yine de 2. yarıda Mozart olduğunu anladığım kişinin mimik ve jest performansından memnun kalmadım. Bana "Salieri" (Eren Keleş) çok daha fazla duygu verdi. Ama genele baktığımda sevdim Amadeus'u.
Bir de Elektra'nın Aryası (Feryal Türkoğlu)'nu epey ayakta alkışladık, mavi elbisesi ile gözden kaçırmak mümkün değildi zaten :)

Klasik müzikten pek de anlamayan (ama dinlemeyi çok seven) birine göre oldukça üst seviyede Mozart sevgim var. Bu sevgiyi hamile iken daha da yukarılara taşımış ve mesaimin neredeyse tamamında Mozart dinlemiştim. Sonradan Elif kolik doğduğunda "lan yoksa bu çocuk Mozart etkisiyle mi asabi oldu?" diye Mozart abiyi bir sorgulamadan geçirmiştim ki o dönem bana herkes ve her şey "kolik sebebi" olarak görünüyordu :) Elif arabada giderken dinlediği müziğin Mozart olduğunu anlayabiliyor sanırım çünkü sadece Mozart çaldığında melodiye eşlik edip "Baba sesini açar mısın müziğin" diyor. Aferin kızım, Mozart can'dır!
Benim Mozart sevgim nereden geliyor, hiçbir fikrim yok. Hayatını okumayı da çok istiyorum aslında. Göknil Genç'in kitabı evde var, onunla başlayayım.
Mozart bana nedense ÖZGÜRLÜK  gibi geliyor. Onun bu halini çok seviyorum.
Bu yazıyı bale hakkında fikir almak için okuyanlara kısaca öncelikle özeti bir okuyun ve uykunuzu alarak gidin demek isterim.

* İnternet sıkıntılı olduğundan müzik ekleyemedim ama imkanınız varsa benim için bir Mozart açıverin :)

Devamını oku »

Opera / La Boheme

Geçen gün gittiğimiz Lo Boheme'i anlatmaya hemen başlayacağımı düşünmediniz sanırım.
Çoook çoooook öncesine muhakkak ki giderim :)
Ankarada okurken tiyatroya giderdim arada ama opera, bale vb şeyler geç saatte olduğundan sanırım (yurt girişi en geç 22 olunca) onlara hiç gitmedim. Karabalıkla tanıştığımda zaten tüm sezonu izlemişti ve sanatın da (salsa ile) içindeydi ve biz AIDA'ya gitmiştik. Yanlış hatırlamıyorsam 4 perde idi ve ben çok etkilenmiştim, Aida'nın mavi renk elbisesi hala aklımda ve mezarlar. (Yaklaşık 6 sene öncesi) Sonra birkaç baleye gittik ve keyifliydi ve ben bu tadı alınca her hafta bir gösteriyi izlemek istiyordum. Sonra baktık ki "La Boheme" var. İsmi çok tanıdık. Karabalık önceden izlemiş ve çok etkilenmiş, toplam 4 bilet 2 çift olarak izlemeye gittik. Ve konusunu sorsan pek yanıt veremem ama operada hissettiğim duygular sanki az önce hissetmişim gibi taze ve sıcak.
Kostümler ve dekor harikaydı. Merdiven kullanmışlardı, kar yağdırmışlardı ki resmen sahnedekiler kar küresinin içinde gibiydi, asıl oğlan (adını unuttum) şapkalıydı ve asıl kız (Mimi) ile öyle bir uyumluydular ki sanki sahnede değillerdi, yani orada yaşanan her şey GERÇEKti.
Oyunun sonunda kız öldüğünde (spoiler oldu ama napayım) ben öncesinde sicim olarak inen göz yaşlarını bıraktım sel olup aktılar. Vücudumdaki tüm tüyler havalandı ve ben etkisinden uzun bir süre çıkamadım. Bak hala çıkamamışım yani :)
Neyse geçtiğimiz haftalarda belki bir ihtimal okullar tatil olunca annem gelir mi diye düşününce opera biletlerine baktım. (Tek gitmem için bize oldukça uzak ve ters kalıyor :/ Ama gözüme kestirdiklerim var nihahaha :) Baktım ki "La Boheme".

A-ha!
Aldım bilet ki biletler ne kadar da artmış öyle...
Ve Murphy Kanunu işledi, Elif o gün bizi çok zor ve ağlayarak bıraktı. Neyse içimde bir yerde "Ama bu La-Boheme" gibi bir şey olunca vicdanımın sesini kıstım.
Karabalıkla beraber en son 3 sene önce gitmiştik opera izlemeye, ben geçen sene Selcenle Yevgeni'ye gitmiştim gerçi kaçamak tadında :) O da harika bir baleydi.
Neyse gittik gişeden biletimizi aldık, akşam yemeği olarak sandviçlerimizi yedik ve yerimize oturduk. Sahnede oldukça dandik (kusura bakmayın ama gerçekten öyleydi) bir "duvar" vardı, ilk onu görünce bir "hmm" çıktı içimden ama önemsemedim. Bilgilere bakınca benim hatırladığım oyuncuların olmadığını gördüm ve cast tamamen farklıydı. (olabilir)

Öylesine çekmiştim ama duvar bu :)

Birinci perde kapandığında karabalıkla şunu konuşuyorduk, "gitsek mi kalsak mı?"
O kadar!
Dekor olarak kullanılan bir iki parça "duvar"ın haricinde hiçbir şey yoktu ve nerede kaldı o soğuk günleri anlatan kar yağdırma sahnesi... Oyuncular mimikleri ile üşüdüklerini belirtince biz de mevsimlerden kış olduğunu anlamış olduk :)
Bu konunun uzmanı/bilirkişisi değilim ama aynı oyunu çok daha iyi bir şekilde (neredeyse kıyas bile yapamayacağım) izleyince yaşadığımız hayal kırıklığını tarif edemem.
Bir de üzerine geceden uykusuz olduğumuz için yaşlı teyzeler gibi (annem öyledir) başımızın düşüp selam vermemize ne demeli? Hem de senkron bir şekilde!
Karabalığın benden önce izlediği beraber izlediğimizden de çok daha iyiymiş, demek ki çizgi aşağıya doğru gidiyor dedik ve La Boheme sayfasını kapattık.
Sırada yarın akşamki Amadeus balesi var ki baleden daha ümitliyim. Üç Silahşörler çok güzeldi mesela.
Ankara izleyicisine sormak istedim, La Boheme için siz de benzer hislerde misiniz ve çocuğu bırakıp çıkmaya değecek oyunları vaktiniz olunca yazar mısınız :)

* Çok bomba birkaç yazı ile geliyorum, wait for me! :)

Devamını oku »

Yevgeni Onyegin / Bale

Bloguma gittiğim bale hakkında yorum da yazacakmışım demek, vay be!
Bale ile ilgili daha önce ne yazmışım diye bloguma baktım. Şu yazıda yeni sezon açılışını kutlamışım, bu yazıda da Elif'in şu ara "kıppır kıppır" diye telafuz ettiği kitabı tanıtmışım. Hatta bu kitap tanıtımında kendi bale gösterimden fotoğraf bile eklemişim. Önceki sezonlarda izlediğim temsilleri de keşke ekleseymişim, şu an ne izlediğimi tam hatırlamıyorum. Aklımda kalan en güzel bale Üç Silahşörler, opera da Aida ve La Boheme olmuş. (hepsini ayrı ayrı tavsiye ederim, pek güzellerdi, La Boheme'de ağlamayan izleyici yoktu sanırım)
Ev-kreş-iş koşturmacasında hiç aklıma gelmeyen bir şeydi baleye gitmek. Daha doğrusu can bu çekiyor ama saati geç, eve çok uzak, araba kullanamıyorum bahaneleriyle hiç alıcı gözle bakmamıştım bu etkinliklere. Derken Sevda'nın şu yazısını okuyunca "gitmeliyim ve izlemeliyim" dedim. Bileti etkinliğe birkaç gün kala almaya niyetlendiğim için "sadece arkalar mı var ki?" dedim ama neticede güzel bir koltuk bulabildim kendime.
İş çıkışı eve mi gitsem diye ikilemde kaldım, sanki ev bensiz olunca yapamaz gibi geldi. Karabalık sağolsun bu konularda beni hep itekleyici olmuştur.
"Sen önce beni al, baleden vazgeçtim ben, Elif'i özledim" mesajıma karşılık "Çoktan yola çıktım. Elifle "baba-kız"gecesi yapacağız, sana iyi eğlenceler, bizi düşünme" mesajını görünce yahu Esoş ne duruyorsun dedim. Koş önce Kızılay'a :) Ayak üstü yenen simitten sonra kendimi birkaç kırtasiye ve Dost'a attım. Dost'un çocuk kitapları bölümünü sahiden sevmiyorum. İnsanda "biraz daha kalayım, yeni kitaplara göz atayım" duygusu hiç uyandırmıyor. O bölümü bana verseler Kare'deki gibi, ne de güzel düzenlerim ve çocuklar için bir alan yaratırım. (olay oraya sadece iki sandalye koymak değil!) Neyse ben geç kalmayayım diye atladım otobüse ve gittim Operaya, saat 18.40 :) Görevliden biletimi aldım ama güvenlik kapının 19.00da açıldığını söyleyince etrafı izledim biraz. Eski anıları, karabalıkla gelişlerimizi andım. Güzel anılardı :)
Biraz fotoğraf biraz heyecan biraz da kitap okuma derken oyun başladı. Öncesinde konuyu okumuştum kitapçıktan (önceden konuyu hiç okumadan izlerdim, o daha iyiymiş, okuyunca beklenti oluşuyor)

- Kitapçıktan bir tane alabilir miyim?

- Paralı yalnız hanfendi o!

-Tamam, var param  :)

Bu diyalog da yaşandı bu arada. Görevli kız beni lise olmadı üniversite öğrencisi sanıp param olmadığını düşündü galiba ki bu çıkışa gerek yoktu zaten parasını verecektim :)
Bu kadar girişten sonra oyundan bahsedecek olursam -daha big bang'e gitmemiştim oysa!- beni fazlasıyla tatmin etti. Başroldeki erkek ve kadın balerinin kareografilerinden daha çok mimiklerine bayıldım. Sözsüz bir oyunda hayal kırıklığı, kibir, utanma, üzüntü, mutluluk, isyan... ancak bu kadar güzel verilebilirdi. Orkestra, müzikler ise şahaneydi. Bir ara kalbimin güm gümünü duyduğuma bile eminim. (müziğe ritm tutarken)
Çıkışta Selcen ve tatlı kızı Çağla ile dönüş yolunu tamamladık. Çağla'nın baleden bahsederken gözlerindeki ışıltıyı görmeyi seviyorum.
Şunu anladım, bensiz de ev dönüyor, kaçırmak istemediğim temsilleri güzel bir ayarlama ile ben de izleyebilirim.
Zaten kendime doğum günü hediyesi aldığım bir etkinlik biletim daha var cumartesi için. Kalbim pır pır, inşallah gidebilirim ve onu da bloguma heyecanla yazarım.
Bir balerinle sohbet edebilmeyi çok isterdim bu arada, kafamda çok soru birikti. İlk sorum da şu olurdu herhalde: "Bale yaparken ne hissediyorsunuz?"
Bale deyince aklıma "Siyağ Kuğu" ve Natalie Portman'ın oyunculuğu geldi, o da harikaydı.
Bu sezon başka temsile gidebilir miyim bilmiyorum ama bu etkinlikten beni haberdar eden Sevda'ya, bana destek olan karabalığıma, yol arkadaşım Selcen ve Çağla'ya çok teşekkürler :)
* Ben mi obur biriyim bilmiyorum ama "Yevgeni Onyegin" dedikçe sizin de aklınıza "Yengen" gelip karnınızı acıktırmıyor mu :)

Devamını oku »