Geçenlerde aklıma geldi, "annelik sohbetleri"ni hep annelerle yapıyoruz. Acaba bir "anne adayı" neler hisseder/yer/içer merak ettim. (Sanki daha 5 ay önce ben de "anne adayı" değilmişim gibi)
Nilayla biz 7 sene aynı okulda 2 sene de aynı sınıfta okuduk ortaokul/lisede. Koridorda görüyordum onu kıpır kıpır heyecanlı bir kız ancak sohbet etmemiz ve aynı sırayı paylaşmamız sözel sınıfı seçmemizle oldu. Sınıf 9 kişilik olunca mareca da çok oluyor. Öğle aralarında otostop çekip üniversitenin oradaki kafetaryaya gitmeye çalışmalarımız apayrı bir yazı konusu mesela :) Bir de tarih dersinde ikimiz de soğuk algınlığına kapılmışken öğretmenin verdiği suda eriyen Tylol Hot'ı içip akşama kadar sırada uyuyakalışımız var... "Ne salakmışım" dediğim günlere "iyi ki nilayı tanımışım" dediğim an'lar ekleniyor. Ve şimdi o da bebeğine kavuşmak için günler sayıyor. Geri sayım başladı yani :)
Sevgili Nilo,
Annelik sohbetlerindeki ilk “anne adayı”sın :) Öncelikle nasılsın ve hamileliğin nasıl
geçiyor?
Annemi olacağım şimdi ben , hala
inanamıyorum !!!
çok daha rahat bir hamile olacağımı sanıyordum ama biraz
kaygılı ve ürkek çıktım ben, hele ilk aylarda...olumsuz fikirleri aklımdan
çıkaramadım, ya bebeğime bir şey olursa diye çok kez ağladığımı bilirim. Neyse
ki son aylarda bebeğin hareketlerini hissetmemle bu his bayağı bir kayboldu,
çok rahat bir hamilelik geçiriyorum aslında en başta çalışmamak çok iyi geldi,
11 yıldır hiç öyle uzun bir tatil yapmamıştım, yılların yorgunluğunu atıyorum
üzerimden, yediğim önümde yemediğim arkamda,
(kocam sağ olsun nefis yemekler yapıyor, yumurta kırmayı unuttum
diyebilirim :) pek de ağırlaşmadığım için bol bol geziyorum , arkadaşlarla buluşuyorum, minik
yolculuklara çıkıyorum, okuyorum , izliyorum...
Annelik maceran nasıl başladı?
Hep 28 yaşında evleneyim 30 yaşımda da anne olsam mis
derdim, hatta Ocak ayında hamile kalıp Ekim de doğurmak istiyordum , yaz
hamilesi olup efilefil elbiseler giyerim bebeğim de doğup 6. Ayını doldurunca
şahane taze meyve sebzelerden yararlanırız diyordum ,öyle de oluyor galiba :) Evrene doğru
enerjiler yollamış olabilirim .Teyze olduktan sonra bu minik mucizelere karşı
hevesim daha da arttı tabii, planlı ve çok isteyerek başladık bu maceraya
diyebilirim.
Hamile olduğunu nerde/nasıl öğrendin? İlk tepkin ne oldu?
Hamile olduğumu öğrenme anımın ve kocama bunu
söyleyişimin, nerede olacağımızın hatta ne
giyeceğimin bile yüzlerce versiyonunu geçirmiştim kafamdan , hiçbiri
aslı gibi olmadı :) işim gereği şehir dışında en az 8 hafta geçirmek
üzere valizimi hazırlıyordum ki ,içime bir kurt düştü, uçağa binmeden bir test
yapayım dedim, ilk haftalarda uçak yolculuğu sakıncalı olabilir diye duymuştum.
Evde de ben gidiyorum diye ufak bir uğurlama partisi hazırlığı yapılıyordu
,İstanbul’daki küçük ailemin tamamı bizim evdeydi, ; annem , minik yeğenim ,
abim , ablam, eniştem, kocam ...o hengamede testi yaptım ve sonuç 2 çizgi, uzun
süre bakakaldım, sonra sessizce kocamı çağırıp bir test daha almasını söyledim
ikimiz de inanamadık, 2. Testi aldı , yaptım o da 2 çizgi , hala şoktayız öyle
şapşal şapşal ve sessizce banyoda birbirimize sarıldık, sonra ev ahalisine
söylemeden kan testi yaptırmaya gittim bir bahane bulup , sonra akşam yemeğinde
açıkladık herkese , annemin ağlayışını unutamam, çok acayip bir andı..
Bebekli hayata dair zihninde nasıl bir tablo var?
Hayatımızın miladı olacak kesin. Hiçbir şey eskisi gibi
kalmayacak , biliyorum. Düşündükçe heyecandan kalp atışlarım hızlanıyor. Odasına
bakıp onun gülüşünü, yatışını hayal ediyorum, uyurken bile onu
özleyeceğimi...Tablonun tamamı toz pembe değil tabii; bazen oğlumu kucağımda
bile doğru düzgün tutamazmışım gibi geliyor, banyosunu yaptırmak , gazını
çıkarmak , ya sütüm yeterince gelmezse ya hasta olursa... koşarak uzaklaşmak
istediğim anlarım da oluyor. Sonra da o benim canım, tabi ki ona çok güzel
bakacağım , onu o kadar çok seveceğim ki hiçbir şey zor gelmeyecek, ikimiz de
birbirimizle yaşamaya alışacağız , birbirimizi anlayacağız diyorum.
Annelik sohbetlerini okuyunca gözün biraz korktu mu yoksa? :)
Çevremde çok da tesadüfü bir şekilde hamilelik dönemini
birbirimize yakın zamanlarda yaşadığımız, benden önce doğum yapıp
tecrübelerinden yararlanacağım çok arkadaşım
var, ve tabi senin bloğundan ve de başka yerlerden okuduğum sohbetler,
deneyimler.. Genel olarak gözüm fena halde korkuyor, belli ki hiç kolay günler
beni beklemiyor, çok bocalayacağımı tahmin ediyorum, görüyorum ki inanılmaz bir
enerji gerekiyor , aynı zamanda çok düzenli ve programlı olmalı , düzeni rutini
oturtmak şart, sonrası geliyor galiba , öyle savunmasız ve masumlar ki bebişler
doğumlarından hatta anne karnından itibaren senin ona karşı tüm hislerin ve
davranışın onun hayatının çatısını oluşturuyor , sorumluluk çok büyük, onu kötü
etkileyebilecek bir şeyi bilmeden yapmaktan korkuyorum en çok.
Hamilelik, bebek bakımı hakkında hangi kitapları
okudun/sevdin?
En çok da canım
arkadaşım, senin tavsiye ettiğin kitaplar başucumdan ayrılmadılar, atlamadan
sana teşekkürü bir borç bilirim, Bebek
Bakımında Mucize Çözümler, Bebeğinizin İlk Yılında Sizi Neler Bekler? , İçgüdüsel
Doğum , Anne ve Bebek Bakımı ve
Mahallenin En Mutlu Bebeği en
yararlandıklarım, belli ki Ali İsmail doğunca da bolca karıştıracağım kitapları .
Hamileliğin boyunca spor yaptın mı?
Yoga yapmayı çok istemiştim ama hamileliğim ilk haftalarında
doktorumdan izin çıkmadı ,sonra da geç kalmıştım, yoga hep aklımda kalacak.. En
çok yapabildiğim güzel şey ,spor denilirse, yürüyüş
diyebilirim, saatlerce yorulmadan yürüdüm, bir de yazın bol bol yüzdüm denizde.
Ali İsmail’i ilk ne zaman hissettin? İçinde kelebekler uçtu
mu :)
Ali İsmail’i ilk 17. Haftamda hissetmiştim, hiç unutmuyorum
kelebek uçuşması gibi içimde pır pır eden bir şey var gibi değil de bebeğim
takla atıyordu resmen, bir yerde okumuştum ‘’bebeğinizin hareketlerini ilk
hissettiğiniz anın üzerine 21 hafta ekleyin , genelde bebekler o zaman doğar ‘’
diye , Bakalım o hesaba göre 30 eylül ‘de gelecek oğluş :)
İlk günlerde yanında birileri olacak mı?
En az kırkımız çıkana kadar annem yanımızda olacak , 2 aydan
daha fazla kalmasını isteyemeyeceğim maalesef , sonra başımızın çaresine
bakacağız , bakalım bizi nasıl günler bekleyecek ?
Sence Ali İsmail nasıl bir bebek olacak?
Ali İsmail’in nasıl
biri olacağını tabi ki çok merak ediyorum, kime benzeyecek , hangi huyları kimi
hatırlatacak ? Şu ana kadar ultrasonda bir tane bile fotoğrafı yokken tipini de
tahmin edemiyorum.Hamileliğim pek de sıkıntılı geçmedi genel de gezdim ,
eğlendim, onunla hep konuştum , güzel müzikler dinledik, iyi filmler izledik
beraber, anne karnındaki zamanların etkisi sahiden olursa mutlu bir bebek
olacak diye umuyorum, babası da ben de ailelerimizden öğrendiğimiz kadarıyla
pek sorunlu bebekler değilmişiz, genlerinde de husursuzluk pek yok dersek sakin
bir tontini bizi bekliyor olabilir...ne diyeyim iyi şeyler düşünüyorum ki iyi
şeyler olsun, yoksa bunların hepsi büyük bir muamma !
Doğum çantan hazır mı?
Hazırlıklar neredeyse tamam gibi , etrafımdaki anne adayları
pıtır pıtır doğururken onlardan etkilenip erken bitirdim hazırlıkları galiba ,
hastane çantası da odası da hazır Alişimin :)
Zihninde nasıl bir doğum an’ı var?
Bu ara gündemim oğluşun pozisyonu şimdilik kafası yukarda,
makat geliş olabilir böyle giderse, sezeryan fikrine alıştırmaya çalışıyorum
kendimi, içimden hep normal doğumla doğurmak geliyor ama , sonuç olarak o nasıl
ve ne zaman isterse öyle gelecek aramıza, seçimi oğluma bıraktım, yalnız arada
onu kandırmaya çalışıyorum, bak oğlum diyorum baş aşağı dönersen oradaki yerin
daha rahat olacak , çok eğleneceksin öyle durunca diyorum ama bakalım :) Doğum anı korkularım
başlamadı henüz, hep güzel şeyler
geliyor aklıma, buluşma anımız, onun kucağıma verilişi... zihnim doğum anını
atlayıp kavuşma anımıza geliyor hep.
Peki sen anne olmayı düşünenlere/planlayanlara neler tavsiye
edersin?
İlk öğrendiğim andan itibaren hayatım değişti, vücudum artık
sadece bana ait değil, sırf bu fikir bile çok acayip , her hareketinizde eğilip
, kalkmalarınızda , ağlayıp gülmenizde içinizdeki canlıyı da düşünüyorsunuz,
büyük bir sorumluluğun altına giriyorsunuz, bunun bilincine ve kararına varmak
mühim bence, hemen hayatınızda sizi üzen şeyleri çıkarın derim, sizi
yoranlardan uzaklaşın, anne olunca özleyeceğiniz şeylere vakit ayırmalı sanki
bir de, daha fazla uyuyarak bayağı iyi bir şey yapılabilinir mesela, ilk zamanlarda hele hiç zaman olmaz gibi
geldiğinden bol bol bebek bakımıyla ilgili kitaplar, yazılar okumalı, listeler
hazırlanmalı, neler gaz yapar, neler sütü artırır vb? bir de tabi en önemlisi her anın tadını
çıkarmalı , annelerin en çok özlediği şey araştırmalara göre hamilelik anıymış,
kıymetini bilelim a dostlar!!Herkese mutlu günler :)
Nilay'in bende yeri apayrıdır; 7 yıllık ortaokul/lise hayatımda görüşmeye devam ettiğim ve bunu "facebook" olmadan yaptığım tek insan :) "Rüzgarla konuşan tay"dı okuldayken tiyatroya gidiyor ve aynı zamanda İstanbul'da okuyabilmek için harıl harıl çalışıyordu. Şimdilerde en çok izlenen tv dizilerinin ve filmlerin yönetmen yardımcısı. Set aralarında konuşmaya çalıştıkça, bazen "nasılsın" demeyi bile unuttukça ama çokça "kardeşlik" dolu bir arkadaşlık bizimkisi.
Ali İsmail sağlıkla gelsin inşallah... Katıldığın için yeniden teşekkürler.(kim bilir belki doğumdan sonra tekrarlarız bu sohbeti :)