Anne(lik) Sohbetleri: Bilunsen & Peranil :)

Hamileyken tüm ihtiyaç listesini -neredeyse- tamamladığımızda geriye sadece "loğusa tacı" kalmıştı. Evet o olmadan doğuramazdım :) Normalde takı, toka kullanmayan, makyaj yapmayan birine göre bir hayli havalı bir model seçmiştim çünkü tasarım bilun şendendi. İşte onunla böyle tanıştık ama onun haberi yok çünkü Peranil'e henüz yeni kavuştuğu için bir de ben meşgul etmeyeyim diye mail atmaya cesaret edememiştim. Derken instagram hesabından yaptığı çalışmaları ve Peranil'i mutlulukla takip ettim ve konu çocuk kitapları olunca yollarımız iyice kesişti. Benim için oldukça zor görünen harika tasarımlarla #peranilinmaceraları konulu fotoğraflar çekiyor. Lafı çok uzattım ama bu yetenekli anneyi ve ismi bana masalı çağrıştıran tatlı Peranil'i kendisinden dinleyelim:

Bilun Merhaba;

Öncelikle annelik maceran nasıl başladı?

Aslında çok korktum anne olmaktan. Bir yandan istiyordum bir yandan da fena halde korkuyordum sorumluluktan. Hayattan zevk almasına alıyor, eğleniyordum ama iş bu dünyaya çocuk getirmeye gelince kötü bir yer gibiydi. Sonra düşündüm, düşündüm ve baya düşündüm J Dünya çok da kötü bir yer değildi aslında. Ve sonunda Pera Nil’i çağırdım.

2013 yılının Anneler Gününden iki gün önce tuhaf bir hisle uyandım. Test yapmayıp, iki gün bekleyeyim dedim ama dayanamadım. Testi yaptım ve silik ikinci çizgi ile çok yakın arkadaşım Sıla’yı aradım. Testi yineledik. Yine aynıydı. “Oldu bu iş” dedi Sıla J Kan testi sonucuyla tescillendi ve aslında benim için zorlu süreç başladı. Çok fazla okuyup, bilmek iyi değil aslında bazen. Yok boş gebelik mi, mol gebelik mi falan diye uykusuz günlerin ardından, ikili testler, üçlü testler, detaylı ultrasonlar derken zaman çabucak geçti.

Kısaca doğum hikayeni anlatır mısın?

16 Ocak 2014.. 2 günde bire inen kontroller için hastaneye gittik annem ve çok yakın arkadaşımla. Günü zaten dolmuş olan Pera Nil’in gelmeye niyetinin olmaması bir yana, bir de kanala yakın olan kafası gittikçe yukarı çıkmıştı. Üstelik erken başlayan sancılar son bir haftada geçmişti. Doktorum Başak Hanım, “yok” dedi, “iyice yukarı çıkmış.” Sezaryene karar verdik o anda. Akşam üzeri dörde doğru sedye üzerinde doktorum Başak Sel ile ameliyathaneye indim.
16:06'da tiz bir ses duydum. O duyduğum tiz ses anlıktı. Ama sonra sağ tarafıma getirilip, ilk kontrolleri yapılırken bastığı yaygara ile ameliyathanede baya iz bıraktı Pera Nil hanım :) Ve kara saçlı kızım bana doğru yanaştırıldığında, yanağı yanağıma değdiğinde gözlerini açıp açıp bana bakmaya çalıştığında hiçbir şey düşünemedim. Kara kızım yanımdaydı ve o an benden mutlusu yoktu.. Rüya gibiydi. Sanki upuzun bir uykuya dalıyordum günlerce süren uykusuzluğun ardından..

Peranil’i kucağına ilk aldığında neler hissettin; sizinkisi ilk görüşte aşk mıydı?

‘Bu benim mi?’ dedim. Tarifi yok o anın ve ondan sonra yaşanılan her anın. Bin şükür ve sonsuz minnet.. Allah her isteyene nasip etsin. Çok başka. Anlatılmıyorki, bilirsin.. :)

(En çok merak ettiğim soru) #peranilinmaceraları nasıl oluştu; fikir aklına nasıl geldi ve sürekli yeni bir şeyler üretmeyi nasıl başarıyorsun? (yapamam biliyorum ama belki minik esinlenebiliriz :)

Pera Nil dünyaya gelene kadar aklımda böyle şeyler yapmak yoktu. Ancak Pera dünyaya geldikten sonra hatıra olarak her ay bir fotoğraf çekmeyi düşündüm. Pera Nil’in 1. Ay fotoğrafını değişik bir şekilde çekmek istiyordum ve daha önce yurtdışında örneğini gördüğüm bir şekilde ben de kızımı kumaşlarla kelebek yaptım :)

#peranilinmaceralari için, kitaplar, filmler, günlük iş ve rutinler, en önemlisi masallar bize yol gösteriyor. Pera Nil’e kitaplar okuyup, hikayeler anlatıyorum. Bunlar bizim en önemli esin kaynağımız.

Bildiğim kadarıyla tasarımcısın ve evden çalışıyorsun. Hem bebek bakımı hem de evden çalışma zor oluyor mu?

Aslında şu ara her siparişi kabul edemiyorum. Çünkü zamanımın neredeyse tamamı Pera ile geçiyor. Onunla oyun oynamak, dans etmek, ona şarkılar söylemek öncelik benim için, her anne gibi. Geceleri çalışıyorum genelde. Pera uyuduktan ve ona süt sağdıktan hemen sonra.

Çok güzel tasarımların var. Peranil’e yaptığın özel şeyler oluyor mu?

Çok çok teşekkür ederim :) Pera’ya bu yaz için şapkalar yaptım. Ama o da benim gibi takıp, takıştırmayı pek sevmiyor gibi :) Gerçi eskiye oranla bant tutuyor en azından saçında. Anneannesi ve teyzesine çekerse çok süslü olur :)

Peranil ile bir gününüz nasıl geçiyor?

Sabah gülücük ve konuşmalarla geçen bir sürenin ardından, müzik dinleyerek mama / süt hazırlıyoruz. Genelde klasik müziği sabahları dinliyoruz. Pera Nil, koltuğunda eline geçirdiği hışırtılı oyuncaklarla, tahta kaşıklarla beni izliyor, çünkü aynı zamanda komik bir şekilde dans ediyorum :) Kahvaltının ardından yere uzanıp, birlikte kitap okuyoruz. Gün içinde bir fotoğraf seansımız oluyor. Ayına uygun, kitaplardan ve internetten bulduğum, bazen birlikte ürettiğimiz çeşitli oyunları oynuyoruz. Oyun saatlerini çok seviyor. Bu arada bebekler çok küçük haftalıklardan itibaren ebeveynini taklit edermiş. Bu bilgiyi öğrendiğimden beri, elimden kitap, broşür, dergi düşmüyor. Sonra mutlaka yürüyüşe çıkıyoruz. Temiz hava hem ona hem bana iyi geliyor.

Uydurmasyon şarkılarımız var, neşeli ritmlerden oluşan. Danslar ediyoruz, hikayeler anlatıyorum, birlikte gülüyoruz. Hep söylüyorum; müzik, beynin yapılanmasında, mantıksal düşünmenin gelişmesinde çok etkili. Müzik ve doğa sesleri dinleyen bir bebeğin daha gelişmiş bir beyne sahip olacağını ve belli zeka alanlarında üstün olacağını gösteren çalışmalar var. Bu da çeşitli müzik türlerini dinlemesinden geçiyor. Pera’ya elimden geldiğince her tür müziği dinletmeye çalışıyorum.

Uyku saatlerinde Ninni Perisi adlı cd’yi dinliyoruz. Yemek esnasında da genellikle Dede Efendi Ney taksimi. Gerçi bu ara ek gıdayla tanıştık ve biraz sorunluyuz :) Sebze pürelerini pek haz etmiyor ama meyveleri seviyor allahtan. Müzik tam anlamıyla ruhun gıdası ve müzik eşliğinde yaptığım masaj onu çok rahatlatıyor. Normalde onu sırt üstü tutmak mümkün değil ama masaj ve müzik onun dinlenmesini sağlıyor. Akşam uykusundan önce ılık bir banyo ve sonrasında yine kısa bir masaj ve yemek. Sonrası tatlı rüyalar :)

Annelik konusunda en çok hangi konularda zorlandın?

Korkularım var. Gelişimiyle, eğitimiyle ilgili. Yani yanlış yapmak istemiyorum ama elbet hatalar yapıyorumdur. Büyüdüğünde küçüklüğünden hiç yara taşısın istemiyorum. Sonuna kadar ‘oh be ne güzel çocukluktu benimki’ desin.  Her anne gibi ben de çocuğum güzel anılar biriktirsin istiyorum. En çok zorlayan beni bu şimdilerde.

Uyku eğitimi verdin mi; vermeyi düşünüyor musun?

Verdim ama çok katı bir eğitim değil. Gündüzleri uykuya dalmakta çok zorlanıyordu, onun için verdim. Şimdi iyi çok şükür :) Bebeğin ağladığı eğitimler bana pek sağlıklı gelmiyor açıkçası. Belki şimdi belli bir düzene sahip oluyprlardır ama ilerde stresle başa çıkma konusunda zorlanacaklarını düşünüyorum.

Bebek bakımıyla ilgili çok okuduğunu biliyorum. Peki sence bebek bakımı cidden kitaplardan öğrenilebilir mi? Bir de kitapta yazan şeyleri günlük hayatta kullanamadığında kendini kötü hissediyor musun yoksa o kitaplar sadece danışmak için mi?

Kitaplar benim için bir danışma kaynağı. Anneannelerden öğrenilenlerle kitaptakileri birleştirip, annelik içgüdüsüyle karar veriyorum her konuda. Bebek bakımı kitaplardan direkt öğrenilmez belki ama çok yol gösterici oluyor. O kadar araştırma boşuna yapılmıyor sonuçta :) Her çocuk ayrı bir kitap ve onlar bizi şahane bir yönlendirme yeteneğine sahip.

Peranil ileride nasıl biri olursa sana kendini iyi bir anne gibi hissettirir?

Kendi olsun. Dimdik bassın yere. Kendi kararlarını kendi verebilsin ve kararlarının arkasında dursun. Güçlü ve azimli olsun her daim. Vicdanlı bir insan, hayırlı bir evlat olsun. Ancak o zaman mutlu olabilirim ben..

Birlikte hangi kitapları okuyorsunuz?

Hamileliğimden beri kitaplar okuyorum Pera’ya. 1 aylıkken en çok Küçük Prens’i dinledi benden. Küçük Kara Balık, Şeker Portakalı, Bir Şeftali Bin Şeftali. Sonra @2balik* ile tanıştık ve sayesinde Feridun Oral, Sara Şahinkanat’ın kitaplarına hayran olduk J Şimdi her gün böyle kitaplar okuyorum Pera Nil’e. En çok “Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz” ile “Üç Kedi Bir Dilek”i seviyoruz. “Anne Ben Kimim” ise benim favorim :) (*Valla bu biziz :)

Bir dolu aktivite yapıyorsunuz; ben yetişemiyorum J fikirleri kitaplardan bulup kendinize mi uyarlıyorsun?

Evet kitapları, internet sitelerini iyice inceleyip, Pera’nın ayına uygun aktiviteler uyduruyorum. Bazıları kitaplardan direkt yaptıklarım, bazıları da Pera ile oynarken şekillenenler. Zaten gelişimi takip edince neler yapabileceğini az çok anlıyorum artık.

Anne adaylarına neler tavsiye edersin?

Öncelikle çok fazla akıl veren, bilgi paylaşmak isteyen olacaktır. He deyip, geçmek, bazen gerçekten dinleyip, öğrenmek en güzeli. O büyük buluşmayı düşünüp, bebeklerine sonsuz odaklansınlar. Hayatın en anlamlı anı o çünkü. Sonrası için hiç endişe etmeye gerek yok, kitaplar, büyük anneler ne güne duruyor? :) Hele o miniciğin verdiği güçle edilen hareket, annelik içgüdüsü ile bağlanma. Müthiş bir şey!

Katıldığın için çok teşekkürler. Peranil’e kooocaman sevgiler…

Asıl ben çoook çok teşekkür ederim şahane sorular ve bana vakit ayırdığın için. Öpüyoruz sizi çook çok <3

Bilun Şen ile nereden nereye :) Hiç takmayacağımı bildiğim loğusa tacından annelik sohbetine uzandık... 

Paylaşımlarını heyecanla bekliyorum; Peranil'e yepyeni maceralarda güzellikler diliyorum.

*3 Kedi 1 Dilek'i de maceranıza katarsanız (benim favori kitabım) çok mutlu olurum :)