Denizin Dibindeki Ev / YKY

Yeni yılda bitirdiğim ilk kitabın "Denizin Dibindeki Ev" olması beni çok şaşırttı çünkü heyecanla okuduğum başka kitaplar vardı. Derken bir gün postacı kapımızı çaldı ve 4YKK'nin bana kitap hediye gönderdiğini söyledi. Yaşasın! Kitabın ön ve arka kapağına bakınca keyifli bir kitap okuyacağımı düşündüm. Birkaç sayfa okudum ve "Aa ne güzelmiş" dedim. Sonrası ise ... Biraz değişik oldu :) (Kitabı okumadan yorumu okumayın!) Fark ettim ki buraya sadece çok sevdiklerimi yazıyorum, az sevdiklerim/sevmediklerime vakit ayırmıyorum. İşte bu kitap, bu serinin ilki olabilir, gerçi Arne'nin Adası da benim için hayal kırıklığıydı ama bu kitap daha da tuhaf. Öncelikle bana hediye ettiği kitap hakkında kötü şeyler yazmama kırılmayacağını bildiğim için Tangül'e, çok teşekkür ederim, sebebini en...

Devamını oku »

Şaşkınlıklarım & Dağınıklıklarım & Unutkanlıklarım & Tuhaflıklarım :)

Bana artık normal gelen bazı özelliklerimin başka insanlarla karşılaşınca pek de normal olmadığını zaman içerisinde anladım. Herkesin eminim vardır böyle huyları. Ben de bir süredir kendiminkileri not ediyordum, buraya da yazmış olayım. - Kışı palto giyebildiğim için seviyorum çünkü paltomun ceplerine dünyayı sığdırabiliyorum. İçinde hiç kullanılmamışından pek az kullanılmışına kadar geniş bir yelpazede peçeteler, kim bilir ne zamandan kalma alışveriş fişleri, kurum kimliği, eldiven, Elif'in tokası, bozuk para (toka ve paranın aynı yerde durduğunu annem duymasın :) , kağıt parçası, kalem, sap,yaprak, vs. şeyler oluyor ki son zamanlarda Gonca sayesinde dudak koruyucusunu bile buraya koyuyorum. Mont alırken illa ki kapşonlu ve cepli olmasına çok dikkat ederim ve bir montu sevdiysem...

Devamını oku »

An'ı Yakalamak :)

Tatil günleri bizim evde genelde dinlenmeli değil de koşturmacalı geçiyor. Ev işleri ve Elif ile oynama arasında bir denge kurmaya çalışırken dışarıda yapılacak işler sırada bekliyor. O yüzden de misafircilik oynamaya bazen vakit kalmıyor. Bence hafta sonları iki gün olmaya devam ederken Pazartesi günleri annelere izin günü olmalı :) Gerçi cumartesi günleri de çalışan anneleri düşünüp yine halimize şükretmeliyiz sanırım. Bu tatilde -uzun zamandır bir ilk- kendime vakit ayırabildiğim 1-2 saat yakaladım, o anlar nasıl güzeldi :) Öncesinde çalışma odasına oranın bir ardiye olmadığını hatırlatacak kıvamda çeki düzen verdim. Çalışma masamı zaten çok seviyorum ama düzenlemeden önce içinden her şey çıkıyordu ve aradıklarımı bulamıyordum. Ne kadar sıklıkla olmalı bilmiyorum ama fotoğraftaki...

Devamını oku »

Yeni Yıl Dilekleri-2016 :)

Yeni yıl gelmeden buraya dileklerimi yazabilirsem çok mutlu olacağım :) 2013, 2014 ve 2015 dileklerime şimdi baktım da, bir tuhaf hissettim. Zaman (hızla) geçiyor, geride sahiden biriktirdiğimiz an'lar kalıyor. (Tunalıda Yasemen ve Çağrı ile buluşup sohbet etmemiz gibi :) Öncelik sırası yapabilmem zor ama listeye bir yerden başlayayım. -Sağlık: Hepimiz için sağlık dolu bir yeni yıl olsun, sevdiklerimizle beraber olmaya devam edelim inşallah. - Elifin uykusu konusunda güzel gelişmeler yaşayalım. Son doktor kontrolü ve tedavi sürecinden açıkçası umutluyum, umarım Elif gece boyu ve hafta sonu gündüzleri uykuya kendiliğinden rahatlıkla geçer, kesintisiz olarak uyur ve uykusunu almış bir şekilde mutlulukla uyanır :) - Ev işleri konusunda bana yardımcı olabilecek birini bulmayı veya...

Devamını oku »

Kumkurduna Dokunmak ve Sarılmak

Hangi yıldı hatırlamıyorum, belki 2000'lerin başıdır- lisede olduğum zamanlar- babam elinde bir hediye pakediyle geldi eve. Şaşılacak bir şey yok çünkü o gün doğum günümdü. Şaşırdığım şey, bunu çok sık yapmamış olmasıydı elbette. Pakedi açtığımda içinden bir adet kırmızı,sarı çizgili gömlek çıktı. Çok sevindim çünkü cimbomluydum (hala öyleyim ama nerede o Hagi zamanları, futbol maçı izlemeyi bırakmadım gerçi takım fark etmiyor izlemem için), babam yıllarca uğraşmış ama beni Beşiktaşlı yapamamıştı. O gömleği çok sevdim, çok da giydim. Belki 1-2 yıl sonra da babam vefat etti. Geride çok fazla anı kalmadı. Biraz balkonda balık sefası biraz futbol en çok da bu gömlek. Ona baktığımda kalbimin -daha önce hissetmediğim- bir noktasına dokunduğumu hissettim. Piyanodaki bir tuş gibi. Kayıp...

Devamını oku »

2015 Nasıl Geçti :)

Bu sene bizim için maşallah pek hareketliydi. Senenin ilk ve en güzel haberi canım yeğenim Ayça'ya kavuşmam oldu, yaşasın teyzoş olmak :) Mart ayının sonundaki Avusturya Gezisinin içerisinde pek fazla "Avusturya" olmasa, bolca ev dinlenmesi olsa da biz yine de keyif aldık. Nisan-Mayıs gibi başlayan kıpırtılarla evimizi değiştirdik, Ankara'nın başka bir ucuna taşındık, Elif'i kreşe verdik (14.5 aylık) ve ben işe döndüm. Sanırım az buz şeyler değil bunlar :) Aradan tam 6 ay geçmiş ve bu aylar nasıl geçmiş bilmiyorum. Daha çok bir şeylere alışma haliyle ve koşturmacayla geçti diyebilirim. 2015'in başlarındayken sonunu iş yerinde yazacağımı hayal etmemiştim. Sanki o an'lar çok uzaktaymış gibi geldi ama düşününce bu koşturmacada insan dün yediği yemeği bile unutmuş oluyor. Bezelye miydi...

Devamını oku »