Anne(lik) Sohbetleri : Selcen & Çağla & Damla & Mehmet Efe :)

Başlığı yazarken bir an isimler hiç bitmeyecek gibi geldi :) Selcen ile aslında BDK'tan tanıyoruz birbirimizi ama sanırım bu durumun ikimiz de farkında değildik. Konu çocuk kitapları olunca er ya da geç karşılaşma ve kaynaşma oluyor elbette ki. Selcen'in instagram profiline bakarken "ne tatlı bir kızı var.", "galiba 2 iki kızı var.", "inanamıyorum, selcen'in 3 çocuğu var" diye giden cümleler kurmuştum. Hepsi de birbirinden tatlı gülümsüyordu ancak 3 çocuklu hayat acaba nasıldı, kafamda bir dolu soru ile Selcen'in kapısını çaldım. Selcen Merhaba, Biliyorum annelik hakkında konuşacaktık ama ilk sorum çocuk kitaplarından. Senin ennnn sevdiğin çocuk kitapları hangileri? Hmmm zor bir soru :) hepsi desem :) kitapçıya gidipte çocuk kitapları bölümüne uğrayınca kendimden geçiyorum :)...

Devamını oku »

11. Ay :)

Yavaş yavaş 1 yılın muhasebesini yapmaya başlayacağım sanırım ama o işi önümüzdeki aya bırakayım. Çünkü henüz Elif'in 1. yaşı dolmadı. Geçtiğimiz 1 ayın en önemli gelişmesi Ayça'nın aramıza katılması oldu. Elif'in de anne tarafından bir kuzeni var yani artık. Bence ileride çok yakın iki arkadaş olacaklar, öyle hissediyorum. Geçtiğimiz ay gittiğimiz doktor kontrolü ve geniz eti şüphesinden sonra KBB doktoruna gittik ve hiç öyle bir şey olmadığını ve alerji ilacına gerek olmadığını söyledi ki biz sadece 3 gün vermiştik bu ilacı. Elif'i gözlemledim ve içime sinmeyen birşeyler olduğunu anladım, ilacı o yüzden kestik. Peki Elif neden hala çoğunlukla ağzından nefes alıyor sorusunun cevabı ise yok. Takip edelim dedi KBB doktoru, peki dedik çıktık. O kadar. Bu ay daha da özgürleşti sanki...

Devamını oku »

Anne(lik) Sohbetleri : Elvan & Yağız Erk :)

Bazı annelerin sıcaklığını, samimiyetini yazılarından ve paylaşımlarından hemen hissediyorum. Onlardan biri de Elvan. Blog sayesinde yolumuz kesişti, tatlı oğlunu takip ediyordum ama tecrübeli bir anneden güzel notlar da almak isteyince çaldım kapısını :) Elvan Merhaba, Öncelikle “davşan”ları sormak istiyorum. Fotoğraflardan pek neşeli görünüyorlar, kaç yıldır “harikalar atölyesi”nde üretim yapıyorsun ve nasıl gelişti bu süreç? Esracığım merhaba; Şu sıralarda tembel bir anneyim. Sorulara çok geç yanıt verebildiğim için beni affetJ 2011 yılında blogumu  isim annesi sevgili “senin bebeklerin” Dilek'in  desteği ile açtım.  Her ne kadar şuanda hiç yazmıyor olsam da blogumun yeri çok ayrı.  Bir gün ona tüm benliğim ile döneceğim inşallah. “Harikalar Atölyesi...

Devamını oku »

Hoşgeldin Mart :)

Mart geldiğine göre "bahar" da kapıda diyebiliriz sanki. Bu sene kardan dolayı kışı hissederek yaşadık ve bazı günler evden dışarı çıkamadık. Sanırım bunun acısını çıkarma zamanı geldi. Bahar ayları bence en güzel mevsimler, ne yaz gibi çok sıcak ne de kış gibi dondurucu soğuk. Her ikisinde de sokakta yaşayan canlıları düşününce biraz içim burkuluyor. Oysa bahar öyle mi :) Havaların daha geç kararması, güneşin gülen yüzünü-yakan değil- göstermesi, ağaçların çiçeklenmesi, etrafın yeşillenmesi, kuş cıvıltıları... Tam bir romantizm oldu sanki. Kendi adıma en çok Elifle rahatlıkla dışarı çıkabileceğimize seviniyorum. Hedefim daha uzun soluklu yürüyüşler ve keşifler. Elif -ne zaman olur tabii bilmiyorum ama- inş. yürümeye başladığında daha da şenleneceğimize eminim(her açıdan :) Çok mühim...

Devamını oku »

(Daha da Fazla) Kumkurdu :)

Kumkurdu ile Çağla sayesinde tanıştım, bir gün -yine- kütüphanesini karıştırırken "al bunu oku, çok seversin" diye elime tutuşturmuştu 3 kitabı birden. Okudum, çok sevdim, bayıldım, kitabı geri vermemek için türlü yalanlar düşündüm ama sonra bu yalanlara ben bile inanmadım, kitabın peşine düştüm(baskısı yok), çok aradım, tamm buldum dedim yine bulamadım, kütüphanemde olması gereeeeek diye inat ettim ve kitapları topladım. Kumkurdu'nu yine okudum, yine çok sevdim, yine çok ağladım, yine çok güldüm, üzerinde durup düşünmekten ilerleyemedim, derken karabalığa kitapları anlattım "aklımda kalanlar"la tabii. Sonra da BDK'ya Kumkurdu hakkında bir yazı yolladım. Karabalık bu yazıyı okudu ve "az önce anlattıkların daha güzeldi" dedi, Türkçesiyle "anlatımın iyi ama yazı fıs" gibi bir şeydi...

Devamını oku »

Teyzoş Oldum Kiiiii :)

20 Şubat 2015 tarihinde minik tatlı yeğenim Ayça doğdu ve ben resmen "teyzooş" oldum :) Eda'nın anne olmasından daha mühim bir şey bence bu :) Kendim doğuma girerken heyecan ve sevinç ağır basmıştı ya da 40+4'te olmanın verdiği bir rahatlık: "Gidip alalım şu bıdığı" şeklinde. Eda doğuma giderken ise "endişe, heyecan, sevinç, şaşkınlık" birarada geldi. Sevdiğin biri için endişelenmek ne demek, ben doğuma giderken karabalık bana niye öyle bakmıştı daha iyi anladım. Şaşkındım çünkü sahiden de benim minik kardeşim (resmiyette ablam ama olsun) "anne" olacaktı, vay be! Veeee Ayça'yı ilk görüş: Ta ta ta taaaam! "Amanıııın çok seviyorum ben seni, hadi gel bize gidelim, anneni bırak sen" halleri :) Kucağıma aldığım zamanlarda kimselere vermek istemedim Ayça'yı. Adanada kaldığımız süre boyunca...

Devamını oku »